سلام و صبح بخیر آرزوی سلامتی و تندرستی دارم برای همه خوانندگان عزیز
سال 1398 سالی با وقایع تلخ و دردناک شروعش با سیل های ویرانگر و پایانش با ویروس کرونا
هرچند که ما انسانها در همه این اتفاقهای تلخ رد پایمان دیده می شود و شاید کمی تدبیر می توانست سال 1398 را خیلی بهتر و شیرین تر به پایان ببرد اما چه کنیم که خلیفه خدا در زمین هستیم و به همین واسطه خود را مالک هر انچه در زمین هست می دانیم. چون درک و برداشت ما از خلیفه خدا بودن انچه باید باشد نیست، پس به خود اجازه می دهیم هر آنگونه دوست داریم بر این طبیعت بی رحمانه بتازیم و با دستبردمان به طبیعت زمینه نابودی آن و زوال خودمان را مهیا کنیم. سیل های ویرانگر قطعا نتیجه اعمال و رفتارمان است که با تعرض به حریم و بستر رودخانه ها و مسیر روان آبها، بوجود آمده است.
میانه اش با گرانی و تورم خود ساخته که هرچه را دولتمردان به آن اشاره کردند به ان حمله ور شدیم و به گرانی اش کمک مضاعف کردیم سفره کوچک خودمان را پاره کردیم تا جایی که شاید با رفتارمان خیلی ها دیگر سفره ای ندارند و به زحمت شکمشان را سیر می کنند.
اما کرونا که باز ساخته دست بشر است و برای نابودی بشر تدارک دیده شده است و هرچند همه می شنویم و می بینیم که کشنده و خانمان برانداز است، اما آن را برای دیگران و نه خودمان می دانیم. با اینکه می دانیم باید زنجیره گشت وگذار ویروس را باید با رفتارهایمان قطع کنیم اما آن را برای دیگران می دانیم. همچنان خیابان ها بازارها و و پیاده روهای شهرهایمان مملو از جمعیت است.
به نظر شما آیا همه رفتارهایمان به پیشواز مرگ و فنا رفتن نیست؟
آیا همه رفتاهایمان بر خلاف دیده ها و شنیده هایمان نیست؟
به امید سالی نو و سرشار از خوبیها و خوشیها در کنار هم و برای هم